ΕΙΜΑΙ Ο ΛΑΟΣ, Ο ΟΧΛΟΣ

Είμαι ο λαός…

Ο όχλος…
Το πλήθος…
Η μάζα…

Το ξέρεις πως εγώ έφτιαξα όλα τα μεγάλα έργα του κόσμου;
Είμαι ο εργάτης,
ο εφευρέτης,
ο παγκόσμιος κατασκευαστής τροφίμων και ρουχισμού…

Είμαι το ακροατήριο που παρακολουθεί την ιστορία.
Οι Ναπολέοντες και οι Λίνκολνς από μένα προήλθαν.
Πέθαναν…
Τότες έστειλα πιο πολλούς Ναπολέοντες και Λίνκολνς.

Είμαι ο σπορότοπος…
Είμαι ένα χωράφι που σηκώνει κάμποσο όργωμα.

Φοβερές καταιγίδες με δέρνουν…
Το ξεχνώ…

Το πιο καλό μου χώμα ρουφήχτηκε, χάθηκε…
Το ξεχνώ…

Όλα εκτός από το Χάροντα.

Έρχονται και μ’αναγκάζουν να δουλεύω για να εξαντλήσω ότι μ’απόμεινε…
Το ξεχνώ…

Είναι φορές που γογγύζω,
τινάζομαι,
ραντίζω γύρω το χώμα με λίγες κόκκινες στάλες
για να θυμίζω στην ιστορία πως υπάρχω…
Ύστερα… το ξεχνώ.

Όταν εγώ ο Λαός, μάθω να μην ξεχνώ εύκολα…

Όταν εγώ ο Λαός, μάθω να χρησιμοποιώ τα μαθήματα του χτές,
και μάθω να μην ξεχνώ ποιος με λήστεψε πέρσι,
ποιός με πήρε για κορόιδο,
τότες δε θα βρεθεί κανένας ρήτορας σ’όλη τη γή
που να λέει τη λέξη «ο Λαός», με τόνο χλευαστικό
ή με κάποιο περιπαικτικό χαμόγελο.
Τότες θα φτάσει η ώρα του όχλου, του πλήθους, της μάζας…

CARL SANDBURG
Η.Π.Α.